Cz. 18

*Harry*
Strzeliłem mu w bark. Spojrzał się w naszą stronę. Dałem jeden pistolet Dani, a jeden wziąłem ze sobą i wyszedłem z ukrycia.
-O... Kogo ja widzę Harry Styles we własnej osobie. Natalie nie zdążyła cie zabić?
-No jak widzisz żyje
-Co ty tu wogóle robisz co?
-Stoje nie widzisz- próbowałem rozzłościć tego skurwysyna.
-Pytam kurwa poważnie.Może inaczej pogadamy. Kim była dla ciebie Nat co?
-Nat? Na nią mówili tak tylko przyjaciele.
-Skąd wiesz?
-Chuj cię to obchodzi!!!
-Nie chcesz mówić nie to nie. Inaczej sie zabawimy.- Zagwizdał a dwóch umięśnionych facetów przyprowadziło Danielle.
-Jeśli mi nie powiesz to ona zginie- skinął głową na Dani. Spojrzałem na zapłakaną dziewczyne patrzącą w jeden punkt w ziemi. Nagle spojrzała sie na mnie i kiwnęła głową na ,,nie''. Wiedziałem co to znaczy tak jak i ona. Gdybym im powiedział kim była dla mnie Nat to by mnie zabili a gdybym im nic nie powiedział zabiliby Dani. Dziewczyna Liam'a chciała poświęcić za mnie życie. Co jak co ale ta dziewczyna to anioł, zresztą tak jak Liam. Bardzo do siebie pasują.
-Ona..- zawahałem się.
-No mów- Krzyknął na mnie facet a jego podwładni przystawili pistolet do głowy Danielle a ta wyszeptała tylko:
 Nie pot­rze­buję już reszty mo­jego życia.
A w moich oczach ukazały się łzy. Już wiedziałem co mam zrobić.
-Nat była moją dziewczyną!!!!- Krzyknąłem na cały cmentarz. Mężczyźni wypuścili Dani a ta podbiegła do mnie i wyszeptała:
-Czemu to zrobiłeś? Czemu naraziłeś swoje życie na niebiezpieczeństwo?
- Nat nade mną czuwa i nie pozwoli żeby mi się coś stało a nawet jeśli mnie zabija to będę się cieszył wiesz czemu?
-Nie
-Bo wtedy będę z Nat.- Ujrzałem jak Dan płaczę. Pocałowała mnie w policzek i powiedziała że biegnie po pomoc a ja jej nic nie odpowiedziałem.Gdy tylko dziewczyna zniknęła dokańczaliśmy rozmowe.
-Dziewczyną? Nie pochwaliła się suka- ostatnie słowa mnie strasznie zdenerwowały. Chciałem podejść do niego i z całej sliły uderzyć ale gdy tylko zrobiłem krok w jego stronę jego ludzie naładowali pistolety, wymierzając we mnie.
-Jak śmiesz tak o niej mówić gnojku?
-Nigdy jej nie lubiłem. Zawsze była szmatą.- po jego słowach usłyszałem huk i nagle wszyscy leżeli oprócz mnie i jakieś dziewczyny która trzymała w ręku pistolet. Podbiegła do mnie chwytając mnie za rękę. Pobiegliśmy w stronę samochodu,wsiadając do niego.
-Dzięki
-Nie ma za co
-Przepraszam ale kogoś mi przypominasz
-Może moją siostrę?
-A ja nazywa się twoja siostra?
-Powiem tylko imię i od razu skojarzysz
-Ok. To jak miała na imię twoja siostra?
-Natalie...


Dacie rade do 30kom?
I w komentarzach piszcie na ile wam się podoba moje opowiadanie w skali od 1-10
Pozdrawiam <33