Cz.23

*Harry*

Ja nie mogę oddać swojego dziecka! Kocham Nicol. Wiem będzie mi trudno ją wychować bo bez opieki kobiety.. Nicol zostaje. Nie pozwole na to żeby ktoś inny zajmował się moją córką.

-Harry dobrze robisz- przed moją twarzą pojawiła się Nat.

-Ja chce żebys wróciła!

-Kochanie to nie takie proste. Ale...Zamknij oczy. Wyobraź sobie że jesteś w ciemnym pomieszczeniu. Zaśnij.

-A to coś da? No właśnie! Nic!

-Uwierz mi-zniknęła. Tak jak poprosiła tak też zrobiłem. Obudziłem się w pomieszczeniu w którym nic nie było tylko czarne ściany. Siedziałem na środku pokoju. Po co Natalie chciała żebym zasnął? Nagle poczułem znajomy dotyk na moim ramieniu. Odwróciłem się i ujrzałem ją! Natalie patrzyła na mnie z uśmiechem na twarzy. Zdziwiło mnie to że gdy podbiegłem i przytuliłem ją to poczułem jej ciało. Zacząłem ją pytać czemu tak się dzieje a ona mi wyjaśniła:

-To jest tak że...Przeniosłeś się do świata zmarłych...

-Co?!- rozszerzyłem oczy. Ale jak to? Ja kurwa w świecie zmarłych? Ale jak to możliwe?

-To działa tak. Wyobrażasz sobie ten pokój i twoja dusza się tu przenosi a twoje ciało zostaje tam na ziemi. W domu nie oddychasz więc jak ktoś cię teraz znajdzie to pomyśli że umarłeś.-Moje oczy z każdym wypowiedzianym słowem stawały się coraz większe. To było coś nie do pomyślenia. Natalie wtuliła się w moje ramie.

-Kocham cię-wyszeptała mi do ucha.

-Ja ciebie też-odparłem i pocałowałem ją w czubek głowy.

*Natalie*

Harry przeniósł się do mojego świata no i oczywiście zaczął o wszystko wypytywać. Opowiedziałam mu jak to wszystko funkcjonuje ale nie powiedziałam mu wszystkiego. Gdy tylko go tutaj zobaczą może stracić życie jak straciłam ja. Staliśmy wtuleni w siebie tak dobre kilkanaście minut. Niestety musiałam to przerwać. 

-Musisz już iść- oderwałam się od Hazzy a po moim policzku spłynęła łza. Nie chciałam żeby odchodził. Strasznie długo go nie widziałam, nie czułam jego dotyku. Pragnęłam żeby został ale nie mógł ryzykować życia.

-Ale ja chce jeszcze z tobą pobyć. 

-Nie możesz. Połóż się na podłodze i pomyśl że jesteś w swojej sypialni. Śpisz.-odparłam i ruszyłam w kierunku drzwi. Gdy chwyciłam klamkę poczułam jak ktoś chwycił moją ręke. Był to Harry. Zwinnym ruchem przyciągnął mnie do siebie, chwycił za głowę i namiętnie pocałował.

-Będę cholernie za tobą tesknić.-po jego poliku spłynęła łza.

-Ja za tobą też -odparłam i patrzyłam jak Harry kładzie się na podłodzę. Kilka minut później go już tutaj nie było....

Podoba się?

25Kom i daje next ;3